“Ik vind dat je naar je hart moet durven luisteren.”
Terwal
Ja, natuurlijk!
‘Ik woon met mijn broer en zus bij mijn ouders. Dat is niet alleen gezellig, maar ook makkelijk. Alles wordt gedaan: je eten, je kleding, het huishouden. En ondertussen ben ik voor andere mensen aan het zorgen, want ik werk al sinds mijn zestiende bij Salios. Ik ben begonnen als slaapwacht tijdens vakanties, daarna ging ik in de huishouding. Toen werd me gevraagd of ik belangstelling had voor de opleiding tot verzorgende IG. Ja, natuurlijk! Dat diploma heb ik aangevuld met specialisaties. Eerste verantwoordelijke verzorgende. Geriatrische revalidatiezorg. Daar zit ik nu. Op de afdeling revalidatie van de locatie Ambachtstaete in Zwijndrecht.’
Lekker aan de gang
‘Mijn dagdiensten beginnen om zeven uur, ik kom een halfuurtje eerder om me in te lezen en bij te praten met collega’s. Vervolgens ga ik lekker aan de gang. Bij revalidatie is het belangrijk dat je de zelfstandigheid van bewoners opbouwt. Ze herstellen van een chirurgische ingreep en moeten bijvoorbeeld opnieuw leren een boterham te smeren of zelfs opnieuw leren lopen. Het leuke is dat je de groei ziet. Totdat hij of zij terug naar huis kan. Daar word ik vrolijk van. Het plezier vergroot mijn motivatie om door te gaan.’
Rolstoel
‘Over het algemeen behandelen we mensen tussen de 55 en 100+. Eén keer hadden we een jonge vrouw van 27 jaar. Zij was geboren met een gebogen rug en zat daardoor in een rolstoel. Na een operatie kwam ze naar ons voor de wondzorg. Zeer confronterend. Ik heb fijne gesprekken met haar gevoerd, maar het feit dat we even oud waren heeft me diep geraakt.’
Uit bed getild
‘Wie ook indruk op me heeft gemaakt, was een echtpaar tijdens corona. We hadden boven in het gebouw een gesloten afdeling ingericht. Om zo min mogelijk collega’s bloot te stellen aan het virus, werd gevraagd wie het aandurfde. Ik heb me toen aangeboden en daar ruim een maand met volle toewijding gestaan. De collega’s stuurden eten met de lift. Als ik naar huis ging, moest ik eerst douchen in een “schone” kamer en dan via het trappenhuis naar buiten. De mevrouw in kwestie was genezen van corona, en dementerend. De meneer raakte het virus niet meer kwijt. Ik zette hun bedden naast elkaar en niet lang daarna overleed hij. Zij begreep dit niet. Ik tilde haar uit bed zodat ze waardig afscheid kon nemen van haar man. Misschien ongebruikelijk maar dat voelde goed. Ze gaf hem een kus en een aai over z’n bol en zei: “Tot straks, Pietje.” Dat was slikken.’
Advocaat met slagroom
‘Ik vind dat je naar je hart moet durven luisteren. Niet alleen in kwesties van leven en dood. Zo hebben we een regel dat bewoners op zondagmiddag één advocaatje met slagroom mogen. Dat is een beetje weinig als je er verzot op bent, zoals een van de bewoners. Dus kreeg ze er nog eentje van me. Ze ging bijna huilen van geluk en daar word ik op mijn beurt blij van. Van die kleine dingen die je gewoon even doet.’
Mensenmens
‘Verzorgende IG is een prachtig vak. Maar je moet mensenmens zijn. Een behulpzaam type. Je moet willen zorgen voor anderen, en dan ontdek je dat je er zélf een goed gevoel van krijgt. Weet je? Iedereen zou eens moeten gaan kijken in een verpleeghuis. Om te zien hoe het echt werkt. Hoe mooi het echt is.’
Werken bij Salios. Gewoon doen!
Arbeidsvoorwaarden
Bij Salios zorgen we niet alleen voor onze cliënten, maar ook voor onze medewerkers!
Wil jij werken in een organisatie waar jij als medewerker écht centraal staat? Bij Salios krijg je niet alleen de kans om bij te dragen aan de best mogelijke zorg, maar ook om jezelf te ontwikkelen en te groeien.
Wij bieden een fijne werkomgeving met goede arbeidsvoorwaarden, opleidingsmogelijkheden en extra voordelen.
