“Ik hoop dat ik het nog lang kan blijven doen, als mijn conditie het toe laat.”
Ik heb tot mijn zeventigste gewerkt. Toen ik stopte met werken, wist ik al dat ik nog actief wilde blijven. Mijn vrouw was al vrijwilliger bij locatie het Parkhoff, dat doet ze ook al heel lang. Op donderdag passen mijn vrouw en ik na schooltijd altijd op de kleinkinderen en daarom had ik de morgen vrij. Op dat moment zocht Salios vrijwilligers om te wandelen, en ik kende een andere vrijwilligster van Salios. We hebben toen besloten om samen te gaan wandelen. Daar zijn nog twee andere vrijwilligers bij gekomen, en sinds die tijd wandelen we dus met vier vrijwilligers en vier bewoners.
Vrijwilligerswerk is niet vrijblijvend
Vrijwilligerswerk is niet vrijblijvend. Ik heb het nog nooit zo’n volle agenda gehad als nu, alleen de woensdag is vrij. Ik doe nog ander vrijwilligerswerk, bijvoorbeeld het diaconaal aandachtscentrum voor mensen die op straat leven, en voor de kerk. Je blijft ergens vrijwilligerswerk doen, omdat je het leuk vindt. Ik adviseer het ook altijd aan kennissen die aan de slag willen: doe iets wat bij je past, want dan hou je vol.
Ik doe het met plezier, zie er naar uit, komt fluitend binnen en ga na afloop weer fluitend weg. Het is hier altijd feest als we gaan wandelen op de donderdagmorgen. Je leert de bewoners kennen en we hebben veel plezier samen. De mensen genieten van het buiten zijn, van de bloemen en de bomen, ze benoemen van alles wat ze zien. Anderen zeggen niet zo veel, maar we kunnen toch wel zien dat ze genieten. Na afloop drinken we altijd koffie. Als vrijwilligers trakteren we om de beurt op wat lekkers voor erbij.
Het gaat me om de mensen
We gaan niet altijd lopen, het weer moet er wel geschikt voor zijn. Als het te koud of te nat is, gaan we gelijk aan een grote tafel in de brasserie zitten. Dan doen we een spelletje kaart, pesten, of spelen we het geheugenspel. Dat is ook erg leuk, de mensen weten nog zo veel van vroeger en zijn ad rem, daar genieten we allemaal van. Er wordt ook veel gelachen aan tafel.
Er zijn helaas niet altijd transportrolstoelen beschikbaar, dat is wel jammer, maar dan maken we vooraf een rondje door het gebouw om ze te zoeken. Het is fijn dat er dekens, sjaals, mutsen en wanten klaarliggen. De bewoners zitten stil in de rolstoel en dan is het fijn dat je ze lekker warm in kan pakken.
De waardering die Salios biedt voor vrijwilligers zijn prima, we worden op de hoogte gehouden en dat is fijn. Een kerstattentie is leuk, als vorm van waardering. Dat zijn details, het gaat me hier om de mensen en het genoegen dat ik er iedere donderdag weer aan. Ik heb het altijd zo goed gehad in de maatschappij, dan is het ook goed om wat terug te doen. Ik ben nog gezond van lijf en leden en ben blij dat ik het nog kan doen. Vrijwilligerswerk is zeker niet het enige dat ik doe, we hebben een rijk sociaal leven met familie en vrienden, maar het is wel een belangrijk onderdeel. Ik hoop dat ik het nog lang kan blijven doen, als mijn conditie het toe laat.